Kadim ağaçlardık biz Gezi parkı diye adlandırılan alanda yıllardır insanların gölgelerimiz de soluklanmasına izin verdik, sevgililerin isimlerini gövdelerimize kazımalarına, kalın güçlü kollarımıza salıncaklar kurmalarına, geceleri 'Çapulcuların' dallarımız altında içki içip efkar dağıtmasına izin verdik, çünkü insanlarla birliktik beraberdik, doğanın parçalarıyıdık biz, toprak ananın bağrından gökyüzüne yükselen kollarıydık... İnsanlarla huzur içinde yaşadık...ta ki bir gün RTE denen yaratığın ağzından çıkan bir kaç emre kadar... 'Yıkın AVM yapın.!' RTE 10 yıldır insanları kendi isteği doğrultusunda yöneten, insanların haklarına, özgürlüklerine her fırsatta müdahale eden, karşı çıkanları çekinmeden suçlayan kirleten aşağılayan kötü kalpli bir liderdi...ağaçlar olarak biz sessizce kaderlerimizi beklemekten başka ne yapacağımızı bilemedik...Sessizce ve kederle bekledik..
Ama bekleyişimiz fazla uzun sürmedi, 1 grup, küçücük bir grup insan gelip dallarımız gövdelerimiz altında çadırlarını kurup kitaplarını alıp bizim gibi sessizce beklediler..amaç Gezi parkı yıkılmasın,parkımız yıkılmasın ağaçlar sökülmesin , insanlar yeşilsiz kalmasın... diye bir araya gelip ağaçları ve parkı korumaktı... İnsanlar her zaman olduğu gibi gölgelerimizde oturdu, kitaplarını okudu çadırlarında kaldı... Derken sabaha karşı çadırlara gelen saldırılar karşısında neye uğradıklarını anlamadılar,çadırlar şehrin sözde halkı koruması gereken güvenlik güçleri tarafından ateşe verildi, üzerilerine sıkılan tazyikli su, gözlerini yüzlerini yakan biber gazlarıyla sabahı sabah ettiler, yaralananlar oldu, insanlar silahsız ve savunmasızdı... Karşılarına dikilen zırhlı ve silahlı sözde güvenlik güçleri karşısında ne yapacaklarını bilemediler, sabaha kadar umutsuzca direndiler. Sabahın olmasıyla duyulan olaylar karşısında diğer insanlar tepkisiz kalamadı, evlerinden olayı duyan insanlar parkta saldırıya uğrayan insanlara destek olmak için kendilerini sokağa attı, 20- 50-200-500 derken milyonlar sokağa döküldü. 1 gecede bütün Türkiye desteğe koştu, Ağaçlar için bizim için başlayan mücadele RTE ye ve onun şiddetine bir baş kaldırı oldu, insanlar RTE nin kendi halkına güvenlik güçlerini kullanarak nasıl saldırdığına şahit oldu ve o saatten sona halk kendi kendinin 'HALKI' olduğunu anladı. Bu olay halk mücadelesine döndü, insanlar güvenlik güçlerine karşı ırk, mezhep, din, görüş farkı demeden birbirlerine kol kanat gererken yoğun gaz, su ve saldırı altındayken, gözlerimiz insanlar gibi gaz bombalarından değil insanların giderek güçlenmelerinden birbirlerine olan güvenlerinin ve güçlerinin artmasından dolayı dolmaya başlamıştı ki,
En yaşlımız, ön cephede duran biz genç ağaçlara fısıldadı,
' Bize 2 ağaç dediler, Ama Orman olmayı becerdiler..'
