29 Mayıs 2013 Çarşamba

İç Çıkması...

Braveheart ... Güzel filmdi...
William Wallece candı, hanımı yengemiz, oğlu kardeşimizdi... Ne alaka şimdi Braveheart ? Güzel filmdi, senaryo olsun, oyunculuk olsun ,hepimiz kahraman olduk savaştık, film boyunca yer yer FREEDOM diye bağırmış bile olabiliriz...Gel gelelim filmin sonunda ki idam sahnesinde William'ın her bir yerini söktükleri hani, evet işte o hissi ben yaklaşık 8 gündür belki 9 bir fiil yaşıyorum, üzüntüden, sıkıntıdan,konuşamamaktan,sessiz kalmam gerektiğinden, efendime söyleyeyim, öle olması gerektiğinden, beklemem gerektiğinden vs. vs. bir şekilde her gün belirli aralıklarla o için çıkması olayını yaşıyorum...Filmden söz açmamın sebebi bu hissi en iyi ifade edecek örnek o diye verdim, illaki daha farklı örneklerde olabilir ama sabahın 10 unda aklıma bu geldi sadece... içi oyulmuş kabak desem daha mı iyi olurdu diye düşünmeden de alamıyorum kendimi,açıkçası kendimi bir kabağa da benzetemiyorum, neyse ilk akla gelen her zaman daha iyidir... netice itibariyle sabah 10 ve benim iç çıkmalarım devam ediyor, bugün hangi organımı elime alsam diye düşünüyorum... Ben kendimi hiç bu kadar içi dışına çıkmış hissetmedim ....ayrıca sıkıldım gidiyorum...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder